*substantiv/o PV
*substantivo
↝ 
Vorto prezentanta personon, estulon, objekton, aferon aŭ
ideon:
en Esperanto ĉiu substantivo ricevas la finiĝon o.
kazo
- angle:
- noun
- beloruse:
- назоўнік
- ĉeĥe:
- podstatné jméno, substantivum
- ĉine:
- 名词 [míng cí]
- france:
- substantif, nom
- germane:
- Substantiv, Nomen, Hauptwort
- hispane:
- sustantivo, nombre
- hungare:
- főnév, substantivum
- itale:
- sostantivo, nome (gr.)
- nederlande:
- substantief, zelfstandig naamwoord
- pole:
- rzeczownik
- portugale:
- substantivo
- ruse:
- существительное
- slovake:
- podstatné meno
substantivigi
(tr)
-
Ŝanĝi la kategorion de vorto al la substantiva:
ekzistas en la lingvo specifaj deriviloj, per kiuj
oni povas substantivigi ‘V’-bazan radikon ...
ekzemple, aplikante la sufikson -ad ni kreas aferstaton
„kurado“:
[1].
1.
W. Jansen: Radikoj kaj vortoj en esperanto, Esperantologio / Esperanto Studies, 2013:6, p.
9a-43a
- beloruse:
- субстантываваць
- france:
- nominaliser, substantiver
administraj notoj
~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.