*substantiv/o UV
*substantivo
Vorto esprimanta la
nomon de afero
(estulo, objekto, ideo) kaj rolanta en frazo
kiel subjekto, objekto, predikativo aŭ parto de adjekto aŭ de suplemento:
[en Esperanto] ĉiu substantivo en la nominativo finiĝas per „o“
[1];
la fina vokalo de la substantivo kaj de la artikolo povas esti forlasata kaj
anstataŭigata de apostrofo
[2];
preskaŭ en ĉiuj lingvoj ĉiu substantivo ial apartenas al tia aŭ alia sekso
[3].
kazo,
pronomoRim.: Pli konkrete, substantivo esprimas la nomon de kategorio de aferoj („homo“, „insulo“, „kolero“) aŭ de individuo („Petro“, „Korsiko“).
Rim.:
Laŭ BL: Ankaŭ eblas diri o-vorto, nomvorto.
1.
Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto
2. Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto
3. L. L. Zamenhof: Esenco kaj Estonteco, V
2. Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto
3. L. L. Zamenhof: Esenco kaj Estonteco, V
- afrikanse:
- naamwoord
- albane:
- emër
- amhare:
- ስም
- angle:
- noun
- arabe:
- إسم
- beloruse:
- назоўнік
- bengale:
- বিশেষ্য
- birme:
- နာမ်
- bosne:
- imenica
- ĉeĥe:
- podstatné jméno, substantivum
- ĉine:
- 名词 [míng cí]
- dane:
- navneord
- estone:
- nimisõna
- filipine:
- pangngalan
- france:
- substantif, nom
- galege:
- substantivo
- germane:
- Substantiv, Nomen, Hauptwort
- guĝarate:
- નામ
- haitie:
- non
- haŭse:
- suna
- hinde:
- संज्ञा
- hispane:
- sustantivo, nombre
- hungare:
- főnév, substantivum
- igbe:
- aha
- irlande:
- ainmfhocail
- islande:
- nafnorð
- itale:
- sostantivo, nome (gr.)
- japane:
- 名詞 [めいし]
- jave:
- tembung
- jide:
- נאָון
- jorube:
- orúkọ náà
- kanare:
- ನಾಮಪದ
- kartvele:
- არსებითი სახელი
- kazaĥe:
- зат есім
- kimre:
- enw
- kirgize:
- зат атооч
- kmere:
- នាម
- koree:
- 명사
- korsike:
- nome
- kose:
- isibizo
- kroate:
- imenica
- kurde:
- serbêje
- latve:
- lietvārds
- laŭe:
- ພາສາ
- litove:
- daiktavardis
- makedone:
- именка
- malagase:
- anarana iombonana
- malaje:
- kata nama
- malajalame:
- നാമം
- malte:
- nom
- marate:
- नाम
- mongole:
- нэр үг
- nederlande:
- substantief, zelfstandig naamwoord
- nepale:
- संज्ञा
- njanĝe:
- omwe
- okcidentfrise:
- haadwurd
- panĝabe:
- ਨਾਮ
- paŝtue:
- اسم
- pole:
- rzeczownik
- portugale:
- substantivo
- ruande:
- izina
- ruse:
- существительное
- samoe:
- nauna
- sinde:
- اچار
- sinhale:
- නාම පදයක්
- skotgaele:
- ainmear
- slovake:
- podstatné meno
- slovene:
- samostalnik
- somale:
- magac
- ŝone:
- pazita
- sote:
- lereho
- sunde:
- kecap barang
- svahile:
- nomino
- taĝike:
- исм
- taje:
- คำนาม
- tamile:
- பெயர்ச்சொல்
- tatare:
- исем
- telugue:
- నామవాచకం
- tibete:
- མིང་ཚིག་
- ukraine:
- іменник
- urdue:
- سنجشتھا
- uzbeke:
- ot
- vjetname:
- danh từ
- zulue:
- ibizo
substantivigi
(tr)
-
Ŝanĝi la kategorion de vorto al la substantiva:
verbo, substantivigita per participa sufikso, povas esprimi nur konkretaĵon
[4];
ekzistas en la lingvo specifaj deriviloj, per kiuj
oni povas substantivigi ‚V‘-bazan radikon […]
ekzemple, aplikante la sufikson -ad ni kreas aferstaton
„kurado“
[5].
4.
L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, Dua Parto – Gramatiko
5. W. Jansen: Radikoj kaj vortoj en esperanto, Esperantologio / Esperanto Studies, 2013:6, p. 9a-43a
5. W. Jansen: Radikoj kaj vortoj en esperanto, Esperantologio / Esperanto Studies, 2013:6, p. 9a-43a
- beloruse:
- субстантываваць
- france:
- nominaliser, substantiver
- germane:
- substantivieren
- japane:
- 名詞化する [めいしかする]
- pole:
- zmienić w rzeczownik
- ukraine:
- утворити іменник (від іншої частини мови)