*timian/o

*timiano

BOTKUI
Genro el familio lamiacoj (Thymus); tre aroma arbusto aŭ duonarbusto kun verticiloj aŭ kapetoj de blankaj ĝis violkoloraj floroj, kies korolo estas tubetoforma kun du lipoj, kies malsupra havas tri lobojn; pluraj specioj estas uzataj kiel spico kaj kuracherbo: ni iris super la alta timiano, kiu tamen ankoraŭ bonodoris, kvankam la suno elsekigis ĝiajn foliojn [1]; jen petroselo kaj floranta timiano [2]; bela herbejo, kovrita de primoloj, sovaĝaj timianoj kaj miloj da aliaj floroj [3]; per virga ruĝo timiano flamas IK ; ili sukcesas senmaskigi fraŭdantojn, kiuj vendas malmultekostan mielon „el ĉiaj floroj“ sub la nomo de multekosta „mielo de timiano“[4].

ordinara timiano (Thymus vulgaris), Torà (Segara Katalunio)
CC BY-SA 4.0  [5]
1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Ligo de amikeco
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Historio de unu patrino
3. Jakob Grimm, Wilhelm Grimm, trad. Kazimierz Bein: Elektitaj Fabeloj de Fratoj Grimm, Paŝtistino de anseroj apud puto
4. Robert Roze: Vivisekcio de polenero, Monato, jaro 1997a, numero 11a, p. 12a
5. Isidre blanc, propra verko: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:THYMUS_VULGARIS_-_AGUDA_-_IB-910_(Tim%C3%B3).JPG
angle:
thyme
beloruse:
чабор
bulgare:
мащерка ordinara ~o: обикновена мащерка.
ĉeĥe:
dymián, mateřídouška, tymián
france:
thym
germane:
Thymian
hungare:
kakukkfű ordinara ~o: kerti kakukkfű, pecsenyefű.
japane:
タチジャコウソウ, タイム [たいむ]
katalune:
timó ordinara ~o: farigola, timonet.
latinece:
Thymus ordinara ~o: Thymus vulgaris.
nederlande:
tijm
pole:
tymianek
portugale:
tomilho, timo
ruse:
тимьян, чабрец, чебрец
slovake:
tymián
turke:
kekik
ukraine:
чебрець

administraj notoj

~o: Mankas verkindiko en fonto.