tonik/o SPV
toniko 
- 1. ↝
Medikamento kun vigliga,
fortiga efiko, kontraŭ korpa malforto:
mi donu al ŝi tonikon por ŝin refortigi
[1].
- 2. ↝
La baza tono
de gamo
1.
Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 74a, volumo 2a, p.
567a
- beloruse:
- 1. тонік, танізуючы сродак
- ĉeĥe:
- tónika
- france:
- 1. tonique (vira subst.) (subst.) 2. tonique (ina subst.) (subst.)
- germane:
- 1. Tonic, Tonic Water
- hungare:
- 1. erősítő(szer), tonizáló(szer)
- itale:
- 1. tonico (sost.) 2. tonica (sost.)
- nederlande:
- 1. tonicum 2. stamtoon
- pole:
- 1. tonik 2. tonika, tonacja
- portugale:
- 1. tônico 2. tônica
- ruse:
- 1. тоник, тонизирующее средство
- slovake:
- tonikum
tonika
- beloruse:
- 1. танізуючы
- france:
- tonique (adj.)
- hungare:
- 1. erősítő, tonizáló
- itale:
- tonico (agg.)
- nederlande:
- 1. tonisch, versterkend, opwekkend 2. betr. hebbend op de stamtoon
- pole:
- 1. tonizujący 2. toniczny, w tonacji
- portugale:
- 1. tonificante 2. tônico
- ruse:
- 1. тонизирующий