*torĉ/o

*torĉo

Malnova kruda lumigilo konsistanta el tordita ŝnuro aŭ ligna bastono ŝmirita per rezino, vakso aŭ peĉo: torĉa procesioZ ; (figure) lia batalilo estas la torĉo de l' vero, kiu kun la tempo nepre vekos la homaron dormantan; (figure) tiuj fervoruloj tenas la torĉon (daŭrigas la propagandon) de niaj ideoj; (figure) preni en la manon la torĉon (gvidi la propagandon) de la liberiga ideo. VD:poŝlampo
angle:
torch (burning stick)
beloruse:
паходня, факел, сьветач
france:
torche
germane:
Fackel
hispane:
antorcha
hungare:
fáklya
japane:
たいまつ, トーチ, 光明 [こうみょう]
katalune:
torxa
nederlande:
toorts, fakkel
pole:
pochodnia
portugale:
tocha, facho, archote
ruse:
факел
ukraine:
смолоскип, факел, світоч

administraj notoj

~o: Mankas verkindiko en fonto.