vladik/o
vladiko
En mezepoka kaj posta Ĉeĥujo,
ano de aparta klaso posedanta grundon kaj povanta uzi armojn,
sed ne alkalkulata al nobeloj:
en la jaro 1175 vladiko Ondřej donacis la municipon [Rebešovice] al
benediktana monaĥejo
[1];
do, kiam venos vi, vladika moŝt', ⫽
kun soldatar' al sankta Vyšehrad
[2]?
Bivoj prepariĝis por reveni hejmen,
en sian vilaĝon, kies vladiko li estis
[3].
1.
Vikipedio, Rebešovice
2. J. Zeyer, trad. T. Pumpr: Neklan, en: Ĉeĥa kaj Slovaka Antologio, 1935
3. A. Jirásek, trad. J. Vondroušek: Malnovaj mitoj ĉeĥaj, 1984
2. J. Zeyer, trad. T. Pumpr: Neklan, en: Ĉeĥa kaj Slovaka Antologio, 1935
3. A. Jirásek, trad. J. Vondroušek: Malnovaj mitoj ĉeĥaj, 1984
- beloruse:
- уладыка (у сярэднявечнай Чэхіі)
- france:
- vladik
- germane:
- Vladike, Leche
- pole:
- władyka
- ukraine:
- Владика (Чехія)