ĉeĥ/o ^PIV1

1.

Ŝtatano de Ĉeĥujo: mi havas sufiĉe da kontaktoj kun sovetianoj, hungaroj, GDR-anoj kaj ĉeĥoj [1]; la svisoj, la ĉeĥoj kaj poloj tion tute same faras [2]; kiam la rusoj invadis Pragon, la rezistantaj ĉeĥoj demonstris sian humursenton ŝercante pri Winnetou, konsiderata kiel la lasta bona ruĝa kamarado [3].

2.

Homo kun ĉeĥa nacieco: novelojn kaj rakontojn publikigis la Ĉeĥo Vladimir Vana [4]; [ilia] gepatra lingvo konas nur tri gradojn de vokala vasteco (ĉeĥoj, kroatoj, grekoj, japanoj k.m.a.) [5]; kelkaj (precipe maljunaj) citavanoj konsideras sin ĝis nun moravianoj, dum la plimulto sentas sin bohemianoj (aŭ la junaj prifajfas tion, konsiderante sin ĉeĥoj) [6].

Rilatanta al ĉeĥoj, ilia nacieco aŭ ŝtato: mi redaktis tiun peton en la ĉeĥa lingvo [7]; sovetia biero? espereble ili tie havos ĉeĥan [8]; ĉeĥa poeto Ŝtefo Urban [9].

Ŝtato situanta en Mezeŭropo kun ĉefurbo Prago. Ĉeĥio

Eksa ŝtato (1918-1992) situanta en Mezeŭropo, en la teritorio de nuntempaj Ĉeĥujo kaj Slovakujo; Ĉeĥoslovakio: Esperanto en Ĉeĥoslovakujo dum la germana okupado [10]; hejme sin sentis nek la slovakoj en la tiel nomita Hungarujo, lando de hungaroj, nek la hungaroj en Ĉeĥoslovakujo, lando de ĉeĥoj kaj slovakoj [11].