^*zenit/o ^UV

1.

Punkto en kiu la vertikalo de iu loko renkontas la ĉielan imagan sferon: la suno estis en sia zenito antaŭdirante la sezonon de la varmegoj [1] triangulo formita, sur la sfero ĉiela, per la pol[us]o, la zenito kaj la suno [2]; la suno jam estis delonge deirinta de la zenito, kiam komenciĝis traveturado de la aŭgustanoj – vicaro impona, brila, […] kaj senfina [3]. nadirokulmino¹

2.

(figure) Kulmino²: [li] forlasis la Movadon en 1911, je la zenito de sia literatura kariero [4]; la paraŝuto saltis en la aeron, atingis sian zeniton, komencis fali [5]; mia filo, forprenita de mi je la zenito de siaj juneco kaj sano [6]; la esperantista kontraŭforumemo ankoraŭ ne estas atinginta la zeniton [7]. apogeo²