diliĝenc/o PIV1
diliĝenco
Pasinteca publika, ĉevaljungita veturilo, por transporti
vojaĝantojn kaj korespondaĵojn.
En ĝia korto estas eksponataj diliĝenco kaj poŝta kaleŝo
...
Oni povas konatiĝi kun la veturilo, la sama, per kiaj oni en la
19a
jarcento veturigadis pasaĝerojn kaj poŝton. Per simila diliĝenco
en Litovio
vojaĝis ankaŭ Ludoviko Zamenhof.
[1]
kuriero
poŝtoveturilo
1.
V. Šilas:
Utena – la
urbo de la 49aj Baltiaj Esperanto-Tagoj
, La Ondo de Esperanto, 2013:3
- beloruse:
- дыліжанс
- france:
- diligence (véhicule)
- hebree:
- חָרִיצוּת
- pole:
- dyliżans
- ukraine:
- диліжанс