glugl/i PIV1

glugli

(ntr)
Brui kiel agite fluanta, bobelanta akvo: en la tubo siblis kaj singulte gluglis aero [1]. VD:gargari, lirli
1. Aleksandro Grin, trad. Jurij Finkel: Kuranta sur ondoj, Ĉapitro IV
angle:
burble, gurgle
beloruse:
булькаць, булькатаць
ĉeĥe:
bublat, klokotat, žbluňkat
ĉine:
瘶口 [sòukǒu], 汩汩 [gǔgǔ], 嗽口 [sòukǒu], 漱口 [shùkǒu], 瘶 [sòu], 嗽 [sòu]
france:
gargouiller, glouglouter
germane:
glucksen, gluckern, gurgeln
hispane:
gorgotear
hungare:
bugyog, bugyborékol
katalune:
clapotejar
portugale:
gluglurejar
ruse:
булькать
slovake:
klokotať, žblnkotať
ukraine:
булькати

gluglo

Bruo simila al tiu de skuata akvo: mi petole demandis al la infaneto ĝian nomon, kaj la patrino kontente tradukis ĝian gluglon [2]; apenaŭ li prenis duonon el taso da teo, enŝvebis ridaj glugloj [3].
2. Cezaro Rossetti: Kredu min, sinjorino!, 40. Kaj Rapide Kreskas La Afero.
3. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 62a, p. 333a
beloruse:
булькат
ĉeĥe:
žbluňknutí
france:
gargouillement, glouglou
germane:
Glucksen, Gluckern, Gurgeln
hispane:
gorgoteo
hungare:
bugyogás, bugyborékolás
katalune:
clapoteig
portugale:
gluglu
ruse:
бульканье
slovake:
žblnknutie
ukraine:
булькіт, булькотіння

administraj notoj