kaolin/o

kaolino

KEM
Blanka argilo, el kiu oni fabrikas porcelano: en Burundo troviĝas gravaj minejoj de feldspato, kaolino, fosforo, metaloj de la platina grupo […] [1]; halojzito estas argilo kun kristala strukturo malsimila al tiu, de kaolino kaj kun pli grandaj blankeco kaj kemia pureco [2].
angle:
kaolin, terra alba
beloruse:
каалін
ĉeĥe:
kaolin
ĉine:
高岭土 [gāolǐngtǔ], 陶土 [táotǔ]
france:
kaolin
germane:
Porzellanerde, Kaolin
hispane:
caolín
hungare:
kaolin, porcelánföld
japane:
高陵土 [こうりょうど], 白陶土 [しろ陶土], カオリン
katalune:
caolí
nederlande:
kaolien, porseleinaarde
pole:
kaolin, glinka kaolinowa
rumane:
caolin
ruse:
каолин, белая глина
slovake:
kaolín
ukraine:
каолін, біла глина

kaolina

Rilata al kaolino; el kaolino: kaolina argilo [3].
beloruse:
каалінавы
france:
kaolinique, de kaolin
hungare:
kaolin-
japane:
カオリンの, カオリン製の [カオリンせいの]
katalune:
caolínic
nederlande:
van kaolien
pole:
kaolinowy

kaoliniĝi

Iĝi kaolino, transformiĝi en kaolinon.
beloruse:
каалінізаваць
france:
se kaoliniser
japane:
カオリン化する [カオリンかする]
katalune:
produir-se la caolinització
nederlande:
kaoliniseren

administraj notoj

~a: Mankas dua fontindiko.
~iĝi: Mankas fontindiko.
~iĝi: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.