*kolofon/o

*kolofono

MUZKEM
Speco de rezino, uzata por froti la haregojn de la arĉoj, por ke ili skrapetu la kordojn: oni ne scias kiu kiam kaj kie kiel unue havis ideon sonorigi kordomuzikilon pere de arĉo (kaj ankaŭ dua aĵo necesas […]: kolofono aŭ kolofonaĵo, rezino, kies nomo devenas de la helena urbo, en Malgrand-Azio, Kolofono) [1].
Rim.: Ne konfuzu kun kolofono (presarto).
angle:
colophony, resin, rosin
beloruse:
каніфоль
bulgare:
колофон
ĉeĥe:
explicit, kolofon
ĉine:
松香 [sōngxiāng]
france:
colophane
germane:
Kolophonium, Geigenharz
japane:
奥付 [おくづけ], 刊記 [かんき]
katalune:
colofònia, pega grega
nederlande:
hars
pole:
kalafonia
portugale:
breu, breu de colofônia, colofônia, colofônio
rumane:
colofoniu
ruse:
канифоль
slovake:
explicit, kolofón
ukraine:
каніфоль, колофон, вихідні дані

administraj notoj