pragmatik/o
pragmatiko
Parto de lingvoscienco
kiu studas la rilatojn inter parolsituacio kaj lingvo: unuflanke
kiel situacio influas la sencon de eldiro, aliflanke kiel
eldiro modifas situacion (ordone, promese, plenume...):
ne temas pri gramatiko. Temas pri semantiko kaj pragmatiko
[1].
1.
Sergio Pokrovskij: Re: Opcio/elekto, soc.culture.esperanto, 2000-03-01
- beloruse:
- прагматыка
- ĉeĥe:
- pragmatika
- france:
- pragmatique (subst., linguistique)
- hispane:
- pragmática (sust., lingüística)
- katalune:
- pragmàtica (ling.)
- nederlande:
- pragmatiek
- pole:
- pragmatyka
- portugale:
- pragmática
- rumane:
- pragmatică
- slovake:
- pragmatika
- ukraine:
- прагматика
administraj notoj
~o:
Mankas dua fontindiko.