*vanil/o

*vanilo

BOTKUI
1.
Genro el familio orkidacoj (Vanilla). La grajnujon de kelkaj specioj, ekz. de Vanilla planifolia oni uzas kiel parfumigan spicaĵon.
2.
La spicaĵo gajnita el la vanila grajnujo aŭ samodora ĥemie produktita aromo: ŝi estis laca de la bala muziko kaj vanila glaciaĵo FK ; kion mi komprenis (kaj nederlande komprenas) sub „pudingo”, nepre en Esperanto estas „vanila flaŭno” [1]; vanila aromo [2].
angle:
vanilla
beloruse:
ваніль
bretone:
vanilha
ĉeĥe:
vanilka (koření)
france:
vanille
germane:
Vanille
greke:
βανίλια
hebree:
שנף, וניל
hispane:
vainilla
hungare:
vanília
indonezie:
vanili
japane:
バニラ, バニラエキス
katalune:
vainilla
latinece:
1. Vanilla 1. Vanilla planifolia
nederlande:
vanille
perse:
وانیل
portugale:
baunilha
ruse:
ваниль
slovake:
vanilovník
turke:
vanilya
ukraine:
ваніль

administraj notoj