^*volupt/o ^PV

Plezuro de la sentumoj kaŭzanta tre vivan ĝuon, precipe dum amorado: ĉu kiam mi kadukiĝis, mi havus ankoraŭ volupton [1]? Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, // Ni plezuriĝu per la amo [2]; forkuru de junulaj voluptoj, kaj sekvu justecon, fidon, amon, pacon [3]; liaj okuloj, kiuj brilis antaŭ momento, nebuliĝis de volupto [4]; mi volus laboregi tiel, ke la sango fluus el miaj tempioj, — por aĉeti al mi la volupton de unu sola tagmeza dormo [5]; la turmentego fariĝos por li ilo de volupto: kaj en sango, kaj en larmoj, li kontentigos sian pasion [6]; ŝi, sentante la brulon, kiu de li radiis, spertis kune honton kaj volupton [7]; li sentis ŝin proksime, sentis […] la volupton de la kisoj, per kiuj li dispremadis […] ŝian senkulpan buŝon [8]. amoro, erotiko, pasio

Havanta aŭ kaŭzanta volupton: voluptaj kantoj [9]; mi transdonis ŝin en la manojn de ŝiaj amistoj, […] al kiuj ŝi havis voluptan pasion [10]; [tiu] frenezo […] plenigas per stranga kerno de volupta maltrankvilo ^FdO ; io pli, ol […] kontentigo de bruta volupta deziro [11]; senhalta kaj volupta kareso [12]; nun li devos intervenigi en siajn revojn voluptajn kaj pasiajn scenojn [13].

Serĉanta okazojn de volupto: ili fariĝis kiel voluptemaj pasiaj ĉevaloj, ĉiu blekas al la edzino de sia proksimulo [14]; amo bruta kaj voluptama [15]; tiu kontraŭstaro ekscitegis ĝis la frenezeco volupteman pasion ĝis nun neniam satigitan [16]; lia amo nur voluptema forflugis, lasante la lokon al la sola kompato [17]; ĉu bezonatas por li, voluptema pigrulo, la vivo, kiun ni tre deziras [18]? frandema, ĝuema