apel/i ^PV

apeli

1.: (pri soldatoj) Stari vice senmove por ricevi instrukciojn de superulo: policisto […], kiu apelis sur la trotuaro ^Marta.
2. ↝: (evitinde) apelacii

ĉeĥe:: apelovat
germane:: 1. zum Appell antreten
slovake:: apelovať

apelo

: Kontrolado de ĉeesto, de bona ordo kaj instrukciado, dum kiu la aŭskultantoj respekte staras: la matena apelo estas antaŭdireble ĉiam mallonga, ĉar atendas nin, urĝas la laboro [1].

1. I. Kertész, trad. I. Ertl: Sensorteco, 2003

france:: appel (militaire etc.)
germane:: (Fahnen-)Appell
hebree:: מפקד

administraj notoj

pri apel/i :

  La ekzemplo el ‚Marta‘ estas dubinda.
  „Aperi“ pli bone akordus kun la kunteksto.