aŭspici/o JED
aŭspicio
- 1.
- Spontanee aperanta aŭguro, ofte favora: (figure) la afero sin prezentas sub favora aŭspicio (la kondiĉoj estas bonaj por sukceso de la afero).
- 2.
- (evitinde)
Egido2, alta
protektado:
aŭspiciata de Unuiĝintaj Nacioj
[1];
ĉefaŭspiciinto de la zagreba Universala Kongreso de Esperanto
[2];
nia eldonejo nur aŭspiciis tiun laboron, liverante senpagajn ekzemplerojn al la
fidelaj voĉlegantoj
[3].
Rim.: Laŭ BL: Prefere diru subteno.
beno1.
Monato, Zlatko Tišljar: Kial fieri pri iu patrujo kaj ne pri
alia?, 2004
2. Monato, Zlatko Tišljar: Prezidanto postulas, prezidanto rifuzas, 2004
3. Monato, Stefan Maul: Aŭdantoj, 2005
2. Monato, Zlatko Tišljar: Prezidanto postulas, prezidanto rifuzas, 2004
3. Monato, Stefan Maul: Aŭdantoj, 2005
- angle:
- 1. auspice, good omen, harbinger, precursor 2. auspices
- beloruse:
- 1. прадвесьце 2. заступніцтва, апякунства
- ĉine:
- 1. 前兆 [qiánzhào]
- france:
- 1. auspice (présage), présage 2. auspice (égide), égide
- germane:
- 1. Vorzeichen 2. Schirmherrschaft
- hebree:
- אות לבאות, תקוה
- hungare:
- 1. előjel (kilátás), kilátás 2. védnökség
- itale:
- auspicio
- nederlande:
- 1. voorteken 2. auspiciën
- ruse:
- 1. предзнаменование
aŭspicia
- Bonaŭgura: ŝi pretis aĉeti novan domon, meblojn kaj aliajn necesaĵojn kaj elekti aŭspician nuptotagon [4].
4.
Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 67a, volumo 2a, p.
429a
- angle:
- auspicious
- beloruse:
- добры, спрыяльны (аб прадвесьці)
- france:
- auspicieux, faste (signe), favorable (signe)
- itale:
- augurante