daktil/o PVEF
daktilo
Verspiedo konsistanta
el tri silaboj, el kiuj la unua estas longa aŭ akcenta, kaj
la du ceteraj estas mallongaj aŭ senakcentaj;
simbole /‐υυ/:
„tiu ĉi“ konsistigas daktilon;
la tria verso konsistas el kvar jamboj plus lasta mallonga silabo, kaj la lasta
verso el du daktiloj kaj du spondeoj
[1].
Rim.: Fundamente daktilo estas nomo de frukto.
1.
Monato, Carlo Minnaja: Nuntempo en antikva vesto, 2012
- angle:
- dactyl
- beloruse:
- дактыль
- ĉeĥe:
- daktyl
- dane:
- daktyl
- france:
- dactyle (métrique)
- germane:
- Daktylus
- greke:
- δάκτυλος
- hebree:
- דקל, תמר
- hungare:
- daktilus
- japane:
- ナツメヤシ, 長短短格 [ちょうたんたんかく], 強弱弱格 [きょうじゃくじゃくかく]
- katalune:
- dàctil
- nederlande:
- dactylus
- pole:
- daktyl (stopa wierszowa)
- portugale:
- dátilo
- rumane:
- dactil
- ruse:
- дактиль
- slovake:
- datľa
- ukraine:
- дактиль