Ene/o PIV1

Eneo

1.
NOM Vira antaŭnomo latina.
2.
PERS Rolulo de Iliado, Ĉefrolulo de Eneado, gvidanto de fuĝantaj trojanoj al Italujo: Vergilio montris per la persono de Eneo la kuraĝon de kompatema filo kaj la sagacon de brava kaj lerta kapitano [1].
angle:
Aeneas
beloruse:
Энэй
ĉeĥe:
Aeneas, Aineiás
ĉine:
埃涅阿斯 [āinièāsī], 亚尼斯 [yànísī]
france:
Énée
germane:
Aeneas
hispane:
Eneas
hungare:
Aeneas
itale:
Enea
japane:
アイネイアス, アエネアス
katalune:
Enees
latine:
Aeneas
pole:
Eneasz
portugale:
Enéias
ruse:
Эней
slovake:
Aeneas, Aineiás
ukraine:
Еней

Eneado

BELE
Latina epopeo de Vergilio, prezentanta la fuĝon de Eneo kaj aliaj venkitaj trojanoj, kaj ilian instaliĝon en Italujo kiel prapatroj de Romianoj: Schiller ... tradukas la duan kaj kvaran kantojn de la Eneado en moderna ritmo kun rimoj [2].
2. K. Kalocsay: La klasika metriko kaj Esperanto, La Nica Literatura Revuo, 1959-05 ĝis 06, (4/5), p. 164a-171a
angle:
Aeneid
beloruse:
Энэіда
ĉine:
伊尼伊德 [yīníyīdé], 埃涅阿斯紀 [āinièāsījì]
france:
Énéide
germane:
Aeneis
hispane:
Eneida
hungare:
Aeneis
itale:
Eneide
japane:
『アエネーイス』
katalune:
Eneida
latine:
Aeneis
pole:
Eneida
portugale:
Eneida
ruse:
Энеида
ukraine:
Енеїда

administraj notoj