3flustr/i
flustri ↝
(tr)
- 1. ↝
-
Mallaŭte paroli:
flustri kelkajn vortojn al iuZ
;
flustri kun iu pri io;
la ĉefepiskopo flustris malbonajn vortojn en la orelon al la
reĝo
[1];
(figure)
„sed la aero donas al vi la spiradon!“ flustris la voĉo
de la poeto
[2].
suflori.
- 2. ↝
- (figure) (io)
Murmureti, brueti:
rivereto flustras sur la ŝtonetoj;
flustrantaj ondojZ
.
susuri.
- 3.
Paroli per flustro 2.
1.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Sovaĝaj cignoj
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Galoŝoj de feliĉo
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Galoŝoj de feliĉo
- angle:
- whisper
- beloruse:
- 1. шаптаць 2. шаптаць (перан.), шамацець, шалясьцець 3. шаптаць
- ĉeĥe:
- šeptat, pošeptat, zašeptat, šeptnout, šustit
- france:
- chuchoter, murmurer
- germane:
- 1. flüstern 2. murmeln 3. flüstern
- hispane:
- 1. cuchichear, susurrar, murmurar 2. murmurar, susurrar
- hungare:
- 1. súg 2. susorog 3. suttog
- nederlande:
- 1. fluisteren 2. ruisen 3. fluisteren
- portugale:
- cochichar, segredar, bisbilhotar, ciciar, murmurar
- ruse:
- шептать 2. шелестеть
- slovake:
- pošuškávať, šepkať
flustro
- 1.
- Mallaŭta parolo de flustranto: lia voĉo estas nur flustro en uragano.
- 2.
-
Parolmaniero, meza inter la voĉo kaj la spiro, kiu konsistas
el daŭra bruero, produktata de la spirblovo, kiam ĝi frotas
sed ne vibrigas la malfermatajn voĉkordojn.
- beloruse:
- шэпт
- ĉeĥe:
- šelest, šepot, šustění
- france:
- chuchotement
- germane:
- Flüstern murmullo
- hispane:
- susurro, cuchicheo, murmuro
- hungare:
- 1. súgás 2. suttogás
- nederlande:
- het fluisteren
- ruse:
- шёпот
- slovake:
- šelest, šepot
flustra
-
Karakterizata per flustro:
flustra vokalo, konsonanto.
- france:
- chuchoté
- germane:
- flüsternd
- hungare:
- suttogó
- nederlande:
- fluister-