¹ironi/o ^PV

ironio ↝

: Moka dirmaniero, laŭ kiu oni esprimas ian penson tute kontraŭan al tio, kion oni intencas komprenigi: liaj komplimentoj estas nur ironioj; Swift kaj Voltaire estas majstroj pri ironio; (figure) ironio de la sorto (okazo strange kontrasta kun la atenditaĵoj).

angle:: irony
beloruse:: іронія
ĉeĥe:: ironie
france:: ironie ~o de la sorto: ironie du sort
germane:: Ironie
hispane:: ironía
hungare:: irónia
nederlande:: ironie
pole:: ironia
portugale:: ironia
ruse:: ирония
slovake:: irónia

ironia

: Karakterizata per ironio: ironiaj laŭdoj; kun ironia kaj malestima rideto [1]; ironia gesto, frazo; ironie paroli.

1. L. L. Zamenhof: Esenco kaj Estonteco, ĉap. 1

angle:: ironic, ironical
beloruse:: іранічны
ĉeĥe:: ironický
france:: ironique
germane:: ironisch
hispane:: irónico
hungare:: ironikus
nederlande:: ironisch
pole:: ironiczny
portugale:: irônico
ruse:: иронический, ироничный
slovake:: ironický, posmešný

ironii ↝

(ntr)

: Paroli ironie: ĉu vi seriozas aŭ ironias? moki, ŝerci

angle:: speak ironically
beloruse:: іранізаваць
ĉeĥe:: posmívat se, užívat ironii
france:: ironiser, faire de l'ironie
germane:: ironisch sprechen
hungare:: ironizál
nederlande:: ironisch spreken
pole:: ironizować
portugale:: ironizar, falar com ironia
ruse:: иронизировать
slovake:: posmievať sa

memironio

: Ironio, moko, ŝerco pri si: amara, memironia rideto rigidiĝis en liaj buŝanguloj [2].

2. J. Baghy: Sur Sanga Tero, 1933

france:: autodérision
pole:: autoironia

administraj notoj

~o: Mankas dua fontindiko.
~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~i: Mankas dua fontindiko.
~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.