konfidenc/a

konfidenca

: (pp sciigo al iu) Tia, ke ĝi ne estu malkaŝata de la sciigito al aliaj sen aparta permeso: li konfesis al mi tute konfidence, ke sur lian filinon turnis sian atenton granda sinjoro [1]; uzanto facile inklinas uzi sian tekokomputilon por konfidencaj informoj, kiuj estas gravaj por la laboro, kiel ofertoj, prezentaĵoj, vendoplanoj, entrepren-strategioj, projektoj por novaj produktoj ktp [2]; ne mankas kontaktoj, oficialaj kaj konfidencaj, ankaŭ je plej alta nivelo [3]; kiam necesis mesaĝi pri io konfidenca, mi elektis publikan telefonbudon [4]; unu el la flegistinoj malkaŝis konfidencajn informojn pri la dukino [5]; ministro […] likigis konfidencan informon pri ŝtatoficisto [6]. sekreta

1. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro V
2. Monato, Rob Ebenau: Kiel protekti kontraŭ perdo kaj ŝtelo?, 2005
3. Monato, Armando Zecchin: Vatikano diplomatie rilatas kun 177 landoj, 2009
4. Monato, Paul Gubbins: Saluton, serĝento!, 2013
5. Monato, Paul Gubbins: Mortas flegistino: kiu kulpas?, 2013
6. Monato, D. E. Rogers: Momento de vero en naciaj elektoj, 2014

1.: (pp sciigo) Certigo, ke sciigo estu adresata nur la difinitaj ricevantoj kaj kaŝata de ĉiuj aliaj: la oficistoj promesis konfidencon kaj anonimecon de la telefoninto [7]; muzikaĉo el la bankaj laŭtparoliloj […] servas por garantii la konfidencon de la klientoj (de ties paroloj) [8].
2.: (pp sciiganto) Fido al iu, ke li traktas sciigon en konfidenca maniero: Lemuel dankis ilin pro ilia konfidenco, sed firme malkonsentis: [9]; neniu alia montris al mi tian honoran konfidencon [10].
3.: Konfidenca sciigo: la detektivo demandis, kun tiu sia amik-ama tono, kiu stimulas konfidencojn [11]. konfidencio
Rim.: Kvankam tio ĉi estas la senco oficiala laŭ OA3, la plej multaj aŭtoroj uzas la vorton en la pli abstrakta, eca senco. [Wolfram Diestel]

7. Monato, last: Salajro en koverto, 2006
8. Monato, Albisturo Kvinke: Katobleka mondo, 2013
9. H. A. Luyken: Pro Iŝtar, Ĉapitro XII
10. Monato, Betty Chatterjee: Karulino kanibalino, 2007
11. Johán Valano: Ĉu li venis trakosme?, 25

(tr)

: Diri konfidence: mi konfidencis, ke mi emas aĉeti pogrande [12]; kial vi, je Amono, ne konfidencis al mi mem la tutan aferon [13]? konfidi^2.bkonigi, malkaŝi

12. Cezaro Rossetti: Kredu min, sinjorino!, 23. Kasteloj En Aero.
13. Valdemar Vinař: La skandalo pro Jozefo, Potifar, la bonkorulo

(malofte)

: Al kiu oni konfidas konfidencajn sciigojn: Shogi Effendi por ŝi estis vera proksima spirita patro-konfidenculo [14]; la plenluna nokto estas nokto festa, kaj mi manĝas en la intima kompanio de miaj konfidenculoj kaj servistoj [15]. konfidato

14. Monato, Gerrit Berveling: Honesta portreto pri granda homo, 2009
15. Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, ĉapitro 24a