*miPV
*mi
↝ 
- Pronomo de la unua persono en ununombro: mia, min kaj mi en mondo reĝas triZ .
- angle:
- I, me
- beloruse:
- я
- bretone:
- me
- bulgare:
- аз
- ĉeĥe:
- mí (řecké písmeno)
- ĉine:
- 我 [wǒ], 吾 [wú]
- finne:
- minä
- france:
- je
- germane:
- ich
- hebree:
- אני
- hispane:
- yo, mi
- hungare:
- én
- ide:
- me
- indonezie:
- aku, saya
- interlingvae:
- io
- itale:
- io
- japane:
- 私 [わたし], 僕 [ぼく], あたし
- katalune:
- jo, mi
- kroate:
- ja
- kurde:
- ez
- nederlande:
- ik
- okcidentfrise:
- ik
- pole:
- ja
- portugale:
- eu
- ruse:
- я
- slovake:
- ja, mí (grécke písmeno)
- svede:
- jag
- tibete:
- ང་
- tokipone:
- mi
- volapuke:
- ob
*mia [1]
- Poseda adj. aŭ pron. signifanta: „posedata de mi, rilata al mi“.
1.
L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Universala Vortaro,
mi'a
- angle:
- my
- bulgare:
- мой, ми
- ĉeĥe:
- moje, můj
- ĉine:
- 我 [wǒ] (adj.), 我的 [wǒ de]
- finne:
- minun ... -ni, -ni
- france:
- mon, ma
- germane:
- mein
- ide:
- mea
- indonezie:
- milikku, milik saya
- japane:
- 私の [わたしの], 僕の [ぼくの], あたしの
- katalune:
- meu
- latinece:
- meus
- nederlande:
- mijn
- okcidentfrise:
- myn
- pole:
- mój
- ruse:
- мой, моя, моё, мои
- slovake:
- moje, môj
- tokipone:
- mi
- volapuke:
- obik, oba