^*oblat/o

1.

Speco de hostio el nefermentinta panpasto, uzata de romkatolikoj, armenoj kaj pliparto da protestantaj konfesioj.

Rim.: Se temas pri la senco religia, „hostio“ estas termino preferinda, ĉar ĝi celas la ĝeneralan sencon (ne ties lokan variaĵon), kaj estas strikte religia ‐ dum ĉe oblato la senco religia ne estas nepra. Aliflanke, la eksterreligiaj sencoj certe devenas el la okcidenta nefermentinta pano, ĉar la orient-kristana hostio ne estas tia kompaktaĵo, kaj ne povis esti fonto por ili. Ankaŭ en la Fundamento, nur „hostio“ havas klare religian sencon (pro la rusa traduko). [Sergio Pokrovskij]

2.

Speco de kapsulo^1.b formita per kovraĵo el amelo aŭ alia simila substanco, en du partoj kunpremitaj, kaj entenanta pulvoran medikamenton: preni ĥininon en oblatoj. kapsulo, pastelo, pilolo, premaĵo, tablojdo.

3.

Disketo maldika, bakita el faruno kaj akvo, kaj servanta kiel bazo por tortoj kaj similaj frandaĵoj.

Rim.: Oni ne konfuzu oblaton kun vaflo.

4.

(arkaismo) Malgranda disketo el glukovrita papero aŭ glua maso, destinita por sigeli leterojn aŭ kunglui paperojn: Tatjana kun suspir' finstrekas; Enmane tremas la leter'; Oblato rozkolora sekas Sur brula lango ... [1].