ocel/o PIV1
ocelo
- 1.
Primitiva, simpla okulo trovebla ĉe iuj artikuloj,
kniduloj, eĥinodermoj, anelidoj:
la laboristoj de „Myrmica“ ne havas eĉ rudimentajn
ocelojn, kvankam la maskloj kaj fekundaj femaloj de ĉi tiu
genro
havas bone formiĝintajn ocelojn
[1].
- 2.
- Pli-malpli ringoforma kolora makulo, iafoje okul-simila (ekz-e ĉe papilioj vosto de pavo).
1.
Ĉarlz Darvin, trad. Klivo Lendon: La Origino de Specioj, ĉapitro 7a
2. Holger Casselmann, propra verko: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Vespa_crabo_HC2.jpg
2. Holger Casselmann, propra verko: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Vespa_crabo_HC2.jpg
- beloruse:
- 1. простае вока 2. пляма (у выглядзе вока)
- france:
- ocelle
- germane:
- Augenfleck 1. Flachauge, Plattenauge, Punktauge, Ocellus 2. Ozelle
- pole:
- przyoczko
- rumane:
- ochi
- ukraine:
- просте око (комахи), очко (на крилах метелика, пір’ї пави і т.п.)
administraj notoj
~o:
Mankas verkindiko en fonto.