^*paŝt/i ^UV

(tr)

Konduki brutojn sur kampo, por ke ili manĝu herbon: sur tiuj ĉi vastaj kaj herboriĉaj kampoj paŝtas sin grandaj brutaroj [1]; venis Raĥel kun la ŝafoj [kaj] paŝtis ilin [2]; miajn fratojn mi serĉas […], kie ili paŝtas [3]; (figure) Dio […] paŝtis min de mia naskiĝo ĝis la nuna tago [4]; sur la verda herbejo ekster la urbo paŝtis sin ĉevaloj ^VojaĝImp ; en la restanta parto de la parko pluraj tutsioj […] paŝtis siajn bovinojn [5].

Brutaro: Li elmetis […] iliajn paŝtatarojn al fulmo [6]; ilia tuta paŝtataro estas dispelita [7].

Loko kie oni paŝtas brutojn, herbejo: serĉi paŝtejon por siaj ŝafoj [8]; paŝtiĝejo por brutaroj [9]; eksonis sur la paŝtejo plenda kanto de paŝtisto ^IKr ; la brutaro mem revenas de la paŝtejoj, kvazaŭ proksimiĝus la vespero [10]; kiel la paŝtisto devigas bovinojn iri al la paŝtejo, tiel ankaŭ maljunaĝo kaj morto devigas la vivojn iri el la estaĵoj [11].

Sin paŝti, sin nutri, manĝante herbojn, glanojn kaj similajn: sep bovinoj […] paŝtiĝas en la kanejo [12]; la ŝafidoj paŝtiĝos en bona ordo [13]; la vilaĝanoj transiras en la paŝtistajn dometojn kaj lasas siajn brutojn paŝtiĝi sur la altaĵoj [14].

Tiu, kies okupo estas paŝtado: Habel fariĝis ŝafpaŝtisto [15]; ne estu malpaco inter mi kaj vi kaj inter miaj paŝtistoj kaj viaj paŝtistoj [16]; (figure) la Eternulo estas mia paŝtisto, mi mankon ne havos [17]; la paŝtisto gaje jodlis en la valo [18]; imperiestra porkopaŝtisto [19]. gaŭĉo, vakero

Somertempe uzata paŝtejo, precipe tia, kia troviĝas en alta montaro; alpo¹: vi garde zorgu pri la kvindek ŝafinoj en la somerpaŝtejo [20]; sur la somerpaŝtejo [nun] konstruiĝas konstantaj vilaĝoj el betono ^MD14 .