rig/i SPV
rigi
(tr)
- angle:
- rig
- ĉeĥe:
- opatřit lanovím, opatřit plachtovím
- france:
- gréer
- germane:
- takeln, auftakeln, riggen
- itale:
- armare (mar.)
- japane:
- 艤装する [ぎそうする], 索具を装備する [さくぐをそうびする]
- pole:
- taklować
- rumane:
- tachelaj
- ruse:
- оснащать (мачты)
- slovake:
- vystrojiť plachetnicu (povrazmi, plachtami, kladkami), vystrojiť plachetnicu (povrazmi| plachtami| kladkami)
- ukraine:
- оснащувати (судно)
rigilo
Ŝnuro, ĉeno aŭ alia demetebla ekipaĵo necesa por veturtaŭgigi velŝipon: Longren, dirante al la knabino nomojn de ŝnuroj, veloj, rigiloj, iom post iom absorbiĝadis [3]; jardo estas ero de la rigilaro de veloŝipo al kiu estas fiksata la kutime ortangula velo [4]; la rigilaro kaj vela areo kompare al la or[i]gina modelo estis ŝanĝitaj tiel ke tri velantoj […] povas regi ĝin [5].
- angle:
- cordage, rope
- france:
- cordage
- germane:
- Tau, Rigg ~ilaro: Takelage.
- pole:
- wrzeciądz, zapieradło
- rumane:
- cutie cu incuietori
- ruse:
- снасть