¹taktik/o ^JED

1.

Arto aranĝi kaj utiligi armeojn sur batalkampo: la aliancoj, taktikoj kaj kolizioj inter la diversaj gentoj, iliaj estroj kaj armeoj, enpensigas paralelaĵojn niatere [1]; [ili] kritikas la taktikon de Hanibalo [2]. manovro, strategio

2.

(figure) Lerta apliko de siaj rimedoj celanta sukceson: ni enirigis kvar anstataŭantojn kaj ordonis nian teamon ŝanĝi la taktikon, tiam ni sukcesis enpafi tri golojn antaŭ la paŭzo [3]; Juliino komprenis, ke estas neutile provi diskutadon kun tiu malfeliĉulino, kiun frenezigis la ĵaluzeco: do ŝi ŝanĝis sian taktikon [4]; anstataŭ vin defendi, rebati per kontraŭakuzo! bonega taktiko [5]! procedo

Iu, kiu spertas pri apliko de taktiko por atingi celon: ŝi sentis sin ŝancelita, lerta taktikisto, Viktoro sciis profiti tiun negravan venketon [6]; sed ne tiel agis taktikulo Gerhardo, li deklaris, ke li perdis konfidon […] de la propra partio kaj pro tio postulas konfidon de la federacia parlamento [7].

Metodo atingi politikan celon per malgrandaj paŝoj, kvazaŭ fortranĉante de salamo, tranĉaĵon post tranĉaĵo: la esprimo salamotaktiko revenas al hungara szalámitaktika ekuzita de Zoltán Pfeiffer post la elektoj de 1947; li estis majstro de la arto de salamo-taktiko […] li iom post iom montris, kial la tribo ne povis ne militi, li parolis pri devo, pri rajto, pri neceso [8].