tars/o Z

tarso

ANA
1.
La meza malantaŭa parto de la piedo, konsistanta el sep ostoj kaj al kiu estas artikitaj la fingraj ostoj.
2.
Volbita fortiĝo de la palpebro: la efiko, kiun faras sur la konjunktivon la konstanta kuntuŝiĝado kun la aero, montriĝas la plej bone ĉe la ektropio, ĉe kiu la nekaŝita konjunktivo de la tarso fariĝas forte ruĝa kaj dika, velursimila aŭ eĉ tuberplena FK .
HOM:Tarso (urbo)
angle:
tarsus, bony tarsus
beloruse:
ступак, перадплюсна
bulgare:
задноходилните кости, тарзални кости, тарзус
ĉeĥe:
zánártí
france:
tarse
germane:
Tarsus, Fußwurzel 2. Lidgerüst
hungare:
lábtő
itale:
tarso
japane:
足根骨 [そっこんこつ], ふ節 [ふせつ]
katalune:
tars
latinece:
2. Tarsus palpebrae
nederlande:
voetwortel
pole:
stęp, kości stępu
portugale:
tarso
ruse:
предплюсна
slovake:
priehlavok (na nohe)
ukraine:
передплесно, лапка

administraj notoj