*balbut/i PV

*balbuti

1.
(tr)
Diri, parolante kun malfacilo, kriplige, nedistingeble: ŝi balbutis kelkajn vortojn, kiujn tamen neniu povis kompreni [1]; (abs.) la infaneto apenaŭ komencas balbuti; ili posedas la lingvon tre malbone kaj malfacile balbutas anstataŭ paroli flue Z .
2.
(ntr)
MED Havi elparolan difekton, pro kiu oni parolas kun haltetoj kaj ripetoj de silaboj: ofte tiu, kiu balbutas parolante, ĉesas balbuti kantante.
angle:
stutter, stammer
beloruse:
1. мармытаць 2. заікацца
bulgare:
1. заеквам
ĉeĥe:
zadrhávat, zajíkat se v řeči 2. koktat
ĉine:
2. 口吃 [kǒuchī], 嗫嚅 [nièrú], 巴巴結結 [bābajiejie], 結巴 [jiēba]
france:
1. balbutier, bredouiller 2. bégayer (intr.)
germane:
1. stammeln, lallen 2. stottern
hebree:
לְגַמגֵם
hispane:
1. balbucear
hungare:
1. motyog 2. dadog
japane:
どもる
katalune:
1. balbucejar, barbotejar 2. quequejar, tartamudejar
nederlande:
1. stamelen 2. stotteren
perse:
1. با لکنت گفتن، زیر لب گفتن، بریده بریده گفتن 2. لکنت زبان داشتن، با لکنت حرف زدن
pole:
1. bełkotać, mamrotać 2. jąkać się, zacinać się (pot.)
portugale:
1. balbuciar
rumane:
1. bâlbâi 2. bâlbâi
ruse:
1. бормотать, лепетать, невнятно говорить 2. заикаться, запинаться
slovake:
koktať
svede:
stamma
tibete:
ཁ་དིག་དིག་བྱེད་
ukraine:
заїкатися, запинатися, затинатися

balbutulo

Homo, afekciata de balbutado2.
angle:
stutterer, stammerer
beloruse:
заіка, пыкала
ĉeĥe:
kokta; koktal, koktal, koktavý člověk
france:
bègue
germane:
Stotterer
hebree:
מגמגם
hungare:
dadogó
japane:
どもり, 吃音者 [きつおんしゃ]
katalune:
quec, tartamut
nederlande:
stotteraar
perse:
الکن
pole:
jąkała
rumane:
bâlbâit
ruse:
заика
slovake:
koktavý človek
ukraine:
заїка, заїкуватий

administraj notoj

~i: Mankas verkindiko en fonto.
~ulo: Mankas dua fontindiko.
~ulo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.