*kren/o Rabistoj

*kreno

1.
BOT Herbo kun longa dika karna akre odoranta kaj gustanta radiko; specio de armoracio (Armoracia rusticana) ankaŭ nomata kampara armoracio.
2.
KUI Ĝia radiko uzata kiel manĝaĵo: onklo Jozefo posedis azenon, / al ĝi manĝigis karoton kaj krenon [1].

kreno, bazaro en Vieno
CC BY-SA 3.0  [2]
3.
KUI Krenaĵo: inter la viando kaj kreno [3]. LST:spico
1. R. Rossetti: Infanrimaĵoj, La Nica Literatura Revuo, 1955-09 ĝis 10 (1/1), p. 19a
2. Anna reg, propra verko: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Kren_Verkauf.jpg
3. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Dua
angle:
horseradish
beloruse:
хрэн (расьліна)
bulgare:
хрян
ĉine:
辣根 [làgēn]
france:
raifort
germane:
Meerrettich, Kren
hebree:
חזרת
hispane:
rábano (picante)
japane:
セイヨウワサビ, ワサビダイコン, わさび大根 [わさびだいこん]
jide:
כריין
katalune:
1. gènere Armoracia 3. rave rusticà
latinece:
1. Armoracia rusticana
nederlande:
mierik
pole:
chrzan
portugale:
raiz-forte, rábano-bastardo, rábano-de-cavalo, rábano-picante, rábano-rústico, rábano-silvestre, rábano-silvestre-maior, rábão-silvestre, rabiça-brava, rabo-de-cavalo (bot.), saramago-maior
ruse:
хрен
ukraine:
хрін

krenaĵo

KUI Spicaĵo el raspita radiko de kreno: restas saŭco kun krenaĵo [4].
beloruse:
хрэн (спэцыя)
katalune:
rave rusticà (pasta)
nederlande:
mierikswortelsaus

administraj notoj

~o : Mankas verkindiko en fonto.