2kumin/o PV

kumino

1.
BOT Jara herba vegetaĵo el orienta Mediteraneo ĝis orienta Hindio, genro el familio apiacoj (Cuminum).
2.
KUI Spico el la semoj de unu specio de kumino1 (Cuminum cyminum): sed per bastono oni elbatas nigelon kaj kuminon per vergo [1]; ĉar vi pagas dekonaĵojn de mento kaj de anizo kaj de kumino [2].
angle:
cumin
beloruse:
кмен
bulgare:
кимион
ĉeĥe:
kmín římský
ĉine:
孜然 [zīrán]
finne:
roomankumina, juustokumina
france:
cumin
germane:
Kreuzkümmel
hinde:
जीरा [jīrā]
hispane:
cumino
hungare:
borsoskömény
itale:
cumino, cimino
japane:
クミン
latinece:
1. Cuminum 2. Cuminum cyminum
nederlande:
komijn, kummel, karwij
pole:
kminek
portugale:
cominho
ruse:
тмин
slovake:
kmín
svede:
spiskummin
turke:
kimyon
ukraine:
кмин

administraj notoj