*laring/o

*laringo

ANA
Supra parto de la traĥeo en kiu formiĝas la voĉo: la esploristoj […] prenis laringon de mortinta elefanto kaj plenumis eksperimentojn pri ĝi en la departemento pri kogna biologio de la universitato de Vieno [1]; valorajn servojn faras pomoj ĉe malvarmumo, tuso, laringomalsanoj ktp [2].
1. Monato, Evgeni Georgiev: Elefanta komunikado malkodita
2. Monato, Julius Hauser: Simbolo de juneco
angle:
larynx
beloruse:
гартань
bretone:
garloc'henn
bulgare:
ларинкс
ĉine:
喉头 [hóutóu], 喉頭 [hóutóu], 喉 [hóu], 睺 [hóu], 嗓門兒 [sǎngménr], 嗓门儿 [sǎngménr]
france:
larynx
germane:
Kehlkopf, Larynx [science]
greke:
λάρρυγγας
hispane:
laringe
hungare:
gégefő
itale:
laringe
japane:
喉頭 [こうとう]
katalune:
laringe
nederlande:
strottenhoofd
pole:
krtań
portugale:
laringe
ruse:
гортань
svede:
struphuvud
ukraine:
гортань

laringa frikativo

FON
Malaktualiĝinta, sumiga kaj erariga nomo por la glotaj, faringaj kaj faringecigitaj frikativoj. En Esperanto la sono H.
ĉine:
喉音 [hóuyīn]
france:
fricative laryngale
germane:
Laryngal, Kehlkopflaut
hispane:
fricativa laringal
hungare:
gégehang
itale:
fricativa laringale
katalune:
fricativa faríngia
nederlande:
laryngaal
pole:
spółgłoska szczelinowa

administraj notoj

~a frikativo : Mankas fontindiko.
~a frikativo : Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.