*predikat/o

*predikato

GRA
1.
Frazmembro esprimanta la agon aŭ staton de la subjekto2: En la frazo: „La patro amas sian filon“ la vorto „patro“ estas subjekto, la vorto „amas“ estas predikato VdE ; en la frazoj „li sidiĝis“, „ŝi ŝajnas juna“, „for la neŭtralismon“, la vortoj „sidiĝis“, „ŝajnas juna“, „for“ estas predikatoj; plej ofte la predikaton esprimas verboPIV1 .
2.
MAT[1] Propozicio2.a, entenanta variablon: x estas para nombro“.
3.
PV (evitinde) =predikativo
angle:
1. predicate 2. predicate
beloruse:
1. выказьнік 2. прэдыкат
bulgare:
1. сказуемо
ĉeĥe:
přísudek
ĉine:
述語 [shùyǔ], 述语 [shùyǔ], 謂語 [wèiyǔ], 谓语 [wèiyǔ]
france:
1. prédicat 2. prédicat
germane:
Prädikativum, Prädikatsergänzung 1. *Prädikat, Satzaussage 2. Prädikat, ungesättigter Ausdruck
hispane:
1. predicado
hungare:
1. állítmány 2. predikátum
japane:
述部 [じゅつぶ], 述語 [じゅつご], 賓辞 [ひんじ]
nederlande:
1. gezegde
pole:
1. *orzeczenie 2. predykat
portugale:
1. predicado
ruse:
1. *сказуемое 2. предикат
slovake:
prísudok
svede:
1. predikat
ukraine:
присудок, предикат

administraj notoj

~o: Mankas verkindiko en fonto.