*deklinaci/i PV
*deklinacii
(tr)
- Eldiri la kazaron de iu vorto: la numeraloj fundamentaj ne estas deklinaciataj FK ; polaj numeraloj deklinaciiĝas [1].
Rim.:
Ne konfuzu kun deklini.
- angle:
- decline
- beloruse:
- скланяць
- ĉeĥe:
- deklinovat, skloňovat
- france:
- décliner
- germane:
- durchdeklinieren
- hebree:
- נטייה
- hispane:
- declinar
- hungare:
- ragoz (névszót)
- katalune:
- declinar (gram.)
- nederlande:
- verbuigen (taalk.)
- pole:
- odmieniać przez przypadki, mówić deklinację słowa
- ruse:
- склонять
- slovake:
- skloňovať
- ukraine:
- відмінювати слово за відмінками, відхилятися
deklinacio
Tuto de la modifoj, kiujn en iuj lingvoj ricevas substantivo,
pronomo aŭ adjektivo laŭ sia gramatika rolo;
kazaro:
Esperanto havas dukazan, kaj latino seskazan deklinacion;
en la lingvoj naturaj ekzistas la plej komplikitaj kaj konfuzitaj deklinacioj kaj
konjugacioj
EE
;
tiuj enuigaj deklinacioj kaj konjugacioj, super kiuj sur la tera globo ĉiutage
oscedas miloj da infanoj
Marta
.
- angle:
- declension
- beloruse:
- скланеньне
- ĉeĥe:
- deklinace, naklonění, sehnutí, sklon
- france:
- déclinaison
- germane:
- Deklination, Beugung
- hebree:
- נטייה
- hispane:
- declinación
- hungare:
- névszóragozás, deklináció
- katalune:
- declinació
- nederlande:
- verbuiging, declinatie, vormverandering (taalk.)
- pole:
- deklinacja, odmiana przez przypadki
- portugale:
- declinação
- ruse:
- склонение
- slovake:
- naklonenie, pád (gramatický), sklon
- ukraine:
- відміна, відхилення