*klin/i PV
*klini ↝
(tr)
- 1.
- Oblikvigi ion vertikalan; fleksi malsupren aŭ flanken: klini la kapon, la frunton antaŭ iu; sin salute klini; gracia klino de la kapoZ ; mi klinas min antaŭ viZ ; la neĝo klinis al la tero la branĉojn de l' abiojB ; sin klini malantaŭen kaj rigardi la plafonon; klinita sub la ŝarĝo de la jaroj; arbo klinita de la vento; (al)klini la orelon al iuZ .
- 2.
- (figure) Emigi, inklinigi, cedigi: klini al pardonemo la animon de la reĝoZ ; mi klinis mian koron por plenumi viajn leĝojnZ ; plena sako ĉiun mastron al vi klinos PrV ; devi sin klini (cedi) antaŭ la cirkonstancojZ .
- angle:
- bend
- beloruse:
- 1. нахіляць, нагінаць, схіляць 2. схіляць (да чагосьці)
- bulgare:
- наклонявам, накланям
- ĉeĥe:
- chýlit, klonit, klopit, nachýlit, nahnout, nahýbat, naklánět, schýlit, sehnout, sklonit, sklánět, sklápět
- france:
- incliner, faire céder (en faveur de...), pencher (tr., incliner), faire pencher (en faveur de...), plier (tr., incliner), faire plier (inciter à céder), fléchir (tr., incliner), faire fléchir (inciter à céder), inciter, porter (inciter), pousser (inciter), prédiposer ~o: (mouvement d') inclinaison sin ~i: s'incliner, céder, capituler (céder), fléchir (intr., céder), plier (intr., céder), se plier (céder), obéir (céder), se rendre (céder), renoncer (céder) (al)~i la orelon al iu: prêter l'oreille à qn
- germane:
- 1. beugen, neigen, kippen 2. beugen
- hispane:
- 1. agachar, bajar 2. humillar
- itale:
- inclinare
- nederlande:
- buigen
- pole:
- chylić, giąć, nachylać, przychylać, schylać
- rumane:
- apleca, înclina
- ruse:
- 1. наклонять, нагибать, склонять 2. склонять (к чему-л.)
- slovake:
- nakláňať, skloniť, skláňať
kliniĝi ↝
- 1.
- Sin klini, iĝi klinita: kliniĝi ĝis la tero antaŭ iuZ ; adorkliniĝiZ ; kliniĝintaj krucojB ; kliniĝinta turo de Pizo; la veturilo kliniĝis kaj trafis en kavon.
- 2. ↝
- (figure)
Malleviĝi, kiel io kliniĝanta;
proksimiĝi al sia finiĝo:
la suno kliniĝas al la horizonto;
la jaro kliniĝis al sia finoZ
;
kliniĝi al la tomboZ
;
la tago jam forte kliniĝisZ
;
la imperio kliniĝis al sia ruino.
kaduka.
- 3.
- (figure) Cedi: li kliniĝis respekte antaŭ la leĝoB ; en juĝo ne kliniĝu al la opinio de la plimultoZ ; kliniĝado antaŭ ŝajnaj aŭtoritatojZ .
- beloruse:
- 1. нахіляцца, нагінацца, схіляцца 2. хіліцца, схіляцца 3. схіляцца
- bulgare:
- накланям се
- france:
- fléchir (intr., s'incliner, céder), capituler (céder), céder, incliner (intr.), s'incliner, pencher (intr., s'incliner), se pencher, plier (intr., s'incliner, céder), se plier (s'incliner, céder), se rendre (à une opinion, céder), renoncer (céder), toucher (à son terme) ador~iĝi: se prosterner, adorer (en se prosternant) ~iĝinta: penché
- germane:
- 1. sich beugen, sich neigen
- itale:
- inchinarsi, chinarsi
- nederlande:
- zich buigen
- pole:
- chynąć się, garbić się, pochylać się, kłaniać się
- rumane:
- apleca, sărac
- ruse:
- 1. наклоняться, нагибаться, кланяться, склоняться 2. клониться, склоняться 3. склоняться
deklini ↝
(tr)
- Flankenigi, deturni, deteni: ili vane penos deklini nin de nia vojoZ ; kaŝitajn donacojn akceptas malvirtulo, por deklini la vojon de la justecoZ ; deklini la koron de la Izraelidoj de la transiro en la landonZ .
- beloruse:
- адхіляць
- bulgare:
- отклонявам
- ĉeĥe:
- odchýlit, odklonit, vychýlit
- france:
- détourner (qn de sa voie), dissuader, empêcher, faire dévier, faire éviter de~i la koron de: décourager, dissuader
- germane:
- biegen, zur Seite neigen
- nederlande:
- afbuigen
- pole:
- skręcić, giąć
- rumane:
- rândul său, îndoire
- ruse:
- отклонять
- slovake:
- odkloniť
dekliniĝi ↝
- 1. ↝
- Flankeniĝi de normala sinteno, de ia ĝusta vojo...: ĉiuj arbegoj, rozujoj kaj dornoj dekliniĝis, kaj li pasis [1].
- 2.
- Flankeniĝi de vero aŭ justo: dekliniĝi de la bona konduto, de la regulojZ , de sia ĵuroZ .
1.
C. Perrault, trad. P. Sarpy: La Belulino dormanta en Arbaro, Rakontoj
pri feinoj, Hachette, 1904
- beloruse:
- адхіляцца
- bulgare:
- отклонявам се
- france:
- se détourner (de sa voie), s'écarter (de sa voie), s'éloigner (de sa voie), dévier (intr.)
- germane:
- 1. sich wegbeugen, sich zur Seite neigen
- nederlande:
- afwijken
- pole:
- odchylać się, uchylać się
- rumane:
- se abate, șovăi
- ruse:
- отклоняться
dekliniĝo
- 1.
- Flankeniĝo: dekliniĝo de la magneta montrilo.
- 2.
- Malobservado de la reguloj aŭ de la moralo: ĉiuj liaj dekliniĝoj estos pardonitaj; per nedekliniĝa irado rekte antaŭenZ ; li sendekliniĝe iris al la elektita celoZ .
- angle:
- 1. declination
- beloruse:
- адхіленьне
- bulgare:
- отклонение
- france:
- écart (par rapport à la règle), déclinaison (écart), déviance, transgression
- pole:
- deklinacja, odchylenie
- rumane:
- declinație, varianţă, declinație
- ruse:
- отклонение
forklini
(tr)
- Malproksimigi de si klinante, deturni al alia direkto: forklini la kaponZ , sian orelonZ , pilkon; (figure) forklini ies koleron, riproĉojn, koronZ ; (figure) forklini la rajton de fremduloZ ; (figure) forkliniĝi de la virtoZ , (figure) de la ordonojZ .
- beloruse:
- адхіляць
- bulgare:
- отклонявам
- ĉeĥe:
- odklonit
- france:
- détourner (de soi), écarter (de soi)
- hispane:
- desviar
- nederlande:
- afweren, ombuigen
- pole:
- odwracać, odchylać
- rumane:
- întoarce, inversa
- ruse:
- отклонять, отклонить
- slovake:
- odkloniť
adorkliniĝi ↝
Kliniĝi antaŭen, eventuale ĝis tuŝo de la grundo, elmontrante adoron: li iros kaj servos al aliaj dioj, kaj adorkliniĝos antaŭ ili aŭ antaŭ la suno aŭ antaŭ la luno [2].
2.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Readmono 17:3
- bulgare:
- прекланям се
- france:
- se prosterner
- pole:
- kłaniać się z szacunkiem
- rumane:
- arc cu respect