3dign/o
digno
- 1.
- Respekto, ŝuldata al io (pro ties valoro), iu (pro ties konduto aŭ pozicio) aŭ si mem: atenco kontraŭ la digno de la homa persono; inter la potoj ne estis eĉ unu, kiu ne havus la senton de sia potenco kaj digno [1]; ni trovos al vi situacion indan je via digno; mia digno (memrespekto) devigis min forlasi la prezidantan postenon.
- 2.
- Sindetenema konduto de iu konscia pri la respekto, kiun li meritas: la sinjoroj degnis danci kun la kampulinoj, sed la sinjorinoj gardis sian dignon [2]; eksplodo de virina fiereco kaj de homa dignoZ ; kun dignoplena teniĝoZ (digna 2).
sindeteno,
indigni.
1.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Fluganta kofro
2. Jean-Jacques Rousseau, trad. André Gilles: La revadoj de soleca promenanto, Naŭa promenado
2. Jean-Jacques Rousseau, trad. André Gilles: La revadoj de soleca promenanto, Naŭa promenado
- angle:
- 1. dignity, respect, worth 2. dignity, self-respect, self-worth
- beloruse:
- годнасьць, гонар
- ĉeĥe:
- důstojenství, hodnost
- france:
- dignité ~oplena: digne, respectable, grave (digne).
- germane:
- 1. schuldiger Respekt 2. Würde
- hebree:
- כבוד עצמי
- hispane:
- 2. dignidad
- pole:
- 1. godność, szacunek 2. godność, dostojność, cześć
- portugale:
- dignidade, decoro, brio, pundonor
- ruse:
- честь, достоинство
- slovake:
- dôstojnosť
- svede:
- dignitet, värdighet
- ukraine:
- гідність, достойність, честь
digna
- 1.
- Meritanta respekton: digna socia pozicioZ ; nia vojo ĉiam devas esti digna kaj rektaZ .
- 2.
- Konscia, ke oni meritas respekton; kondutanta tiel, ke la aliaj homoj sentas tian konscion; dignoplena: [la policano] estas alta viro, kiu sin tenas tre digne [3].
- 3.
- (evitinde) Inda, kapabla, meritanta: rigardu, kiu estas la plej bona kaj plej digna el la filoj de via sinjoro [4]; li mem ne sentis sin plu nedigna, por eniri en la ... sanktejon [5]; kiel longe vi funebros pri Saul, kiun Mi trovis nedigna reĝi super Izrael? [6].
3.
Claude Piron: Gerda malaperis, ĉapitro 20a
4. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, II. Reĝoj 10:3
5. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Ĉefa momento
6. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, I. Samuel 16:1
4. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, II. Reĝoj 10:3
5. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Ĉefa momento
6. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, I. Samuel 16:1
- angle:
- dignified
- beloruse:
- годны
- ĉeĥe:
- důstojný
- france:
- 1. digne (méritant le respect) 2. digne (grave, conscient de son mérite) ne~a: indigne, inapte. 3. digne (méritant de)
- germane:
- 1. respektgebietend, respektheischend 2. würdig 3. würdig
- hebree:
- מכובד
- hispane:
- digno
- pole:
- 1. godny, dostojny 2. godny, dostojny, dystyngowany 3. godny, godzien
- ruse:
- 1. достойный, заслуживающий достойного уважения 2. держащийся с достоинством ne~a: недостойный. 3. достойный
- slovake:
- dôstojný
- tibete:
- ཉམས་དོད་པོ་
- ukraine:
- гідний, достойний
digneco
- Eco de io aŭ iu digna: ĉu ni ne vivas en libera lando, kie, laŭtradicie, la digneco de homa persono estas respektata? [7].
7.
Claude Piron: Lasu min paroli plu!, La tri plendoj de s-ro
Kursano
- angle:
- dignity
- beloruse:
- годнасьць
- ĉeĥe:
- důstojnost, velebnost, vážnost
- germane:
- Würde
- hispane:
- dignidad
- pole:
- godność, dostojność, dostojeństwo
- ruse:
- достоинство
- slovake:
- dôstojnosť
- svede:
- dignitet, värdighet
memdigno
(malofte)
8.
Claude Piron: Lasu min paroli plu!, La tri plendoj de s-ro
Kursano
- angle:
- dignity, self-respect, self-worth
- beloruse:
- самапавага
- ĉeĥe:
- důstojnost, sebeúcta
- france:
- estime de soi, amour-propre
- germane:
- Selbstachtung
- hispane:
- autoestima
- itale:
- autostima
- pole:
- pewność siebie
- ruse:
- чувство собственного достоинства, самоуважение
- slovake:
- dôstojnosť, sebaúcta