^*pot/o ^PV

Kava vazo por enteni ion: sur la kameno inter du potoj staras fera kaldrono [1]; la patrino metis en la fornon malgrandan poton kun biero, por varmigi ĝin [2]; ne batalu pot' el tero kontraŭ kaldrono el fero (ne ataku potenculon) ^PrV ; poton taksu laŭ sono, sinjoron laŭ tono ^PrV ; bolpoto, kuirpoto.

Poto por kultivado de ornamaj plantoj: el la florpoto elkreskis du malgrandaj verdaj folietoj ^Fab3 ; kaj ili plantis la kernon en florpoton ^Fab3 .

Poto metebla super fajro por kuiri nutraĵojn en ĝi: mi rigardis la rostilon kaj, apud la fajro, etan napon longetan kaj aĉan, kiun oni ĵetis tien sendube ĉar ne bona por la kuirpoto [3]. kaserolo, pato

1.

Mikso de diversaj manĝaĵoj, kune kuiritaj: Lorena mikspoto ... estas origine kamparana nutraĵo [4]; nia hodiaŭa varma manĝo konsistos el mikspotaĵo de krispa brasiko [5].

2.

(figure) Mikso de diversaj, eventuale neharmoniaj aferoj; pelmelo, salato³: Silezio estis mikspoto, en kiu miksiĝadis influoj aŭstriaj, bohemaj, luzacaj, germanaj, polaj kaj prusaj [6].

Poto el bakita argilo: pasteĉo estas bakita en tegaĵo el pasto aŭ en terpoto ^PIV3 .

Homo, kiu profesie okupiĝas pri farado de potoj, precipe tiu, kiu faras ilin per bakado de argilo: ĉu diras argilo al sia potfaristo: kion vi faras? via faritaĵo estas malforta? [7]. ceramikisto

Farado de potoj, precipe per formado kaj bakado de argilo: somere estas organizataj tie „someraj lernejoj de potfarado“ [8]; potfarado estas tradicia metio en Bhaktapur. [9].