puc/a ^PIV1

(malofte)

Troe kaj malbonguste ornamita: puca silka robo nudiganta la korpon [1]; ŝi aŭskultis min kun tia postiĉa pozo de franca pupino, kun tia grimaco de falsa mondumanino, en tiu puca plejsanktejo de la kiĉo [2]; ne nur Eŭropo sed ankaŭ ĉiu parto de nia mondo entuziasme kaj senkritike malfermas siajn pordojn al la plej banalaj, trivialaj, strasaj, pucaj, kiĉaj kaj malutilaj elementoj [3]. pompa, ŝika