puzl/o

^PIV1

1.

Ludo konsistanta el diserigita bildo kun la celo denove kunmeti la bildon: en britaj butikoj mi vidis dinosaŭrajn afiŝojn, librojn, balonetojn, puzlojn [1]; libroj, kasedoj, CD, te-ĉemizoj, puzloj konsistigos la premiojn [2]. ĵigomozaiko, tangramo

2.

(figure) Problemo, enigmo konsistanta el pluraj elementoj, kiujn oni devas kunmete solvi: ni renkontas ses ĉefrolulojn, ĉiun en sia karcero, kiuj […] kunlaboras por eskapi el la inkubejo, ĉiu el ili havas elementon utilan por eliri la puzlon [3]; mozaiko de urboj kaj vilaĝoj […] similas al riĉa puzlo, kie ĉiu peco kunportas apartan lumon [4]; li troviĝas antaŭ tre dolĉversaj puzloj, tre belsonaj vortoj, tre graciaj kaj tute malbanalaj rimoj, sed laŭsence ofte nedeĉifreblaj poemoj [5]; malkovrante la veron, la historio galopas de krizo al krizo, la disigitaj pecoj de la puzlo ekkoheras, kaj post fina, fantasta klimakso, la rezono triumfas [6].

Unuopa tia peco, el kiuj konsistas puzlo: la disaj frazoj trafis lin kiel puzleroj, kiujn lia menso klasis interrilatige [7]; la kovrilo kun puzleroj kaj verdaj steloj bone aspektos en propagandaj ekspozicioj [8].