¹ritm/o ^JED

ritmo

1.: Perioda melodia reveno de la akcentitaj kaj neakcentitaj tonoj en muzikaĵo: (figure) ritme (takte) paŝi^B.
2.: Baza principo de versfarado, konsistanta en regula alterno de silaboj akcentaj kaj senakcentaj, aŭ longaj kaj mallongaj; tiu alterno mem: la ritmo de verso esprimiĝas per la sinsekvo de ĝiaj piedoj; reviviĝinta greko certe aŭskultus malŝate la barbarajn akcentajn ritmojn [1]. metro ³

1. Kalocsay: Tutmonda Sonoro. - Budapest, 1981, p. 568

angle:: rhythm
beloruse:: рытм
bulgare:: ритъм
ĉeĥe:: básnická stopa, rytmus
ĉine:: 律动 [lù:dòng], 律動 [lù:dòng], 節奏 [jiézòu], 节奏 [jiézòu], 節律 [jiélù:], 节律 [jiélù:], 韵律 [yùnlù:], 韻律 [yùnlù:], 鼓点 [gǔdiǎn], 鼓點 [gǔdiǎn], 旋律 [xuánlǜ]
france:: rythme
germane:: Rhythmus
hispane:: ritmo
hungare:: ritmus
japane:: リズム [りずむ], 律動 [りつどう], 周期的変動 [しゅうきてきへんどう], 韻律 [いんりつ]
katalune:: ritme
nederlande:: ritme
perse:: وزن، ریتم
pole:: rytm
portugale:: ritmo
rumane:: ritm
ruse:: ритм
slovake:: rytmus, tempo
svede:: rytm
ukraine:: ритм, темп

~o: Mankas verkindiko en fonto.