^*tuber/o ^UV

1.

Ĉiuspeca bulforma elstaraĵo aŭ ŝvelaĵo sur aŭ en iu objekto, korpo aŭ organo: absceso estas fermita ankoraŭ tubero kun puso […] furunko estas malgranda tubereto sur la haŭto [1]; la homoj, kiuj ne mortis, estis frapitaj per tuberoj [2]; sur la cedroj interne de la domo estis skulptitaj tuberoj kaj floroj [3]; jen estas la oraj tuberoj, kiujn la Filiŝtoj donis kiel prokulpan oferon [4]; de la plando de la piedo ĝis la kapo estas […] vundoj kaj tuberoj kaj ulceroj pusaj [5]; ŝiaj nigraj haroj supre sur la kapo estis kunmetitaj en formo de unu tubero, alfortikigita per ĉapeto el arĝentaj kaj oraj moneroj [6]; mi defalis de la tablo kaj batis al mi tuberon [7]; Atrejo tiris sin supren per la tuberoj kaj ĝibetoj de la trunko [8]; (figure) tiu sistemo prezentas gravan tuberon: ĝi ne uzeblas por ciferecaj elsendoj [9]; (figure) estas tubero en la afero (la afero ne iras glate) ^PrV . ĝibo, nodo³, ŝvelaĵo, veruko

2.

Dika firma ŝvelaĵo de tigo aŭ radiko, ordinare subtera aŭ rekte super la tero: ŝi manĝis […] heliantajn tuberojn [10]; radika tubero; tiga tubero; terpomo estas tubero; la tubero de orkideo, de tigobrasiko. beto², bulbo¹, pivotradiko, rizomo

Tordaĵo da haroj diversmaniere kunvolvitaj super la nuko: gracia, bele vestita, tridekkelk-jara virino kun majstreca hartubero malantaŭ la kapo ^Marta . oni tiom tedis ŝin, por ke ŝi fortondu la kaskadon de siaj haroj jam longaj ĝis la genuoj, kaj faru al si har-tuberon [11]. harligo

hartubero
CC BY-SA 3.0  [12]