mucid/a Z

mucida

1.
Havanta ŝiman odoron aŭ guston: la mucida klasoĉambro fermita jam de du monatoj [1]. VD:haladza
2.
(figure) Malagrable eksmoda, malfreŝa: kelkaj mucidaj ŝercoj verkitaj aŭ tradukitaj de tri „renomaj“ aŭtoroj[2].
1. A. Fournier, trad. R. Bernard: La Granda Meaulnes, p. 198
2. Paul Veenman: Diverskvalita erotiko (-, Antologio de amoro), Monato, jaro 1996a, numero 4a, p. 25a
angle:
1. mucid, musty, moldy, foul 2. musty
beloruse:
1. затхлы, з пахам плесені 2. заплесьнявелы (перан.), састарэлы
bulgare:
1. мухлясал 2. остарял
ĉeĥe:
zatuchlý, ztuchlý
ĉine:
2. 带霉 [dàiméi], 帶霉 [dàiméi], 不时髦 [bùshímáo], 不時髦 [bùshímáo], 老土 [lǎotǔ]
france:
1. qui sent le moisi, qui sent le renfermé, moisi (odeur) 2. de mauvais goût, éculé (passé de mode)
germane:
1. muffig 2. altmodisch, verstaubt
hungare:
1. dohos, penészszagú, áporodott 2. ásatag, idejétmúlt
japane:
かびくさい, かびの生えた [かびのはえた]
nederlande:
1. muf, duf 2. stoffig
pole:
1. stęchły 2. nieświeży
portugale:
1. bolorento, mofado, rançoso 2. bolorento, mofado, rançoso
rumane:
muced
ruse:
1. затхлый, пахнущий плесенью 2. заплесневелый (перен.), избитый (о шутке и т.п.), с бородой (о шутке и т.п.)
slovake:
stuchnutý
ukraine:
затхлий, тухлий

administraj notoj