okcipit/o PV

okcipito

ANA Malantaŭa malsupra parto de la kapo; postkranio: la kranio estis nuda ĝis la okcipito [1].
1. E. About, trad. G. Moch: La Reĝo de la Montoj, 1909
angle:
occiput
beloruse:
патыліца
ĉeĥe:
týl, zátylí
france:
occiput
germane:
Hinterhaupt
greke:
ινίο
hungare:
nyakszirt, tarkó
itale:
occipite
japane:
後頭部 [こうとうぶ]
katalune:
occípit
nederlande:
achterhoofd
perse:
پس‌سر
pole:
potylica
portugale:
occipício
ruse:
затылок
slovake:
tylo, záhlavie
ukraine:
потилиця

okcipitosto, okcipita osto

ANA Osto de la homa skeleto, kiu formas la malantaŭan malsupran parton de la kranio: nur la unua spina nervo, kiu eliras la vertebran kanalon inter la okcipita osto de la kranio kaj la plej supra kola vertebro, nomata „atlaso“, ne havas kaj motorajn kaj sentajn nervoradikojn, sed nur motorajn [2]. SIN:okcipitaloVD:fruntosto, parietosto, temporalo
angle:
occipital bone
beloruse:
патылічная костка
ĉeĥe:
týlní kost
ĉine:
枕骨 [zhěngǔ]
france:
occipital
germane:
Hinterhauptbein
greke:
ινιακός (οστόυν)
hungare:
nyakszirtcsont
itale:
osso occipitale
japane:
後頭骨 [こうとうこつ]
katalune:
occipital
nederlande:
achterhoofdsbeen
perse:
استخوان پس‌سری
pole:
kość potyliczna
portugale:
(osso) occipital
ruse:
затылочная кость
slovake:
záhlavná kosť
ukraine:
потилична кістка

administraj notoj