^*17aŭtoritat/o ^PV

1.

Spirita povo, influo, bazita sur respekto al la scioj, intelekto, saĝo, kompetento de koncerna persono aŭ institucio: li havas grandan aŭtoritaton inter siaj kolegoj pro sia kompetenteco; la tempo de la teoriaj juĝoj kaj de kliniĝado antaŭ ŝajnaj aŭtoritatoj jam de longe pasis [1]; en nia afero povas ekzisti nur aŭtoritateco morala^Z .

2.  ↝

Potenco: kaj li donis al ili aŭtoritaton super malpuraj spiritoj [2]; aŭtoritato de regnestro, de leĝoj.

1.

Estiminda, obeinda, havanta aŭtoritaton¹: aŭtoritata persono^Z , kelkaj famuloj favore rekomendis esperanton: ... la aŭtoritata lingvisto A. Meje (Meillet) kaj aliaj [3]; laŭ la opinio de aliaj personoj, kies juĝo en tiaj aferoj estas pli aŭtoritata ol mia^Z ; okazas, ke tiaj homoj (inkluzive min) alprenas tonon aŭtoritatan, kvazaŭ ili havus ian ĉielan komision deklari, kio estas ĝusta kaj kio malĝusta ^BonaLingvo necesas ankaŭ legitimi la motivaron per citoj, per ekzemploj el aŭtoritataj fontoj [4]; aŭtoritata teksto, raporto.

2.

Deviga, posedanta aŭtoritaton²: aŭtoritata decido; aŭtoritata tono^Z .

Regado per aŭtoritataj decidoj, pli ol per interparolo kaj kompromiso: en via lando ... la aŭtoritatismo estas hieraŭa memoro kaj hodiaŭa danĝero [5].

Rim.: Kontraste al diktatoreco politika aŭtoritatismo ne disponas pri ĉiurilataj povoj. Ĝi konsistas pliĝuste el tro drasta uzo de leĝe difinitaj povoj. [ĵv]

1.

Kompetentulo, fidinda eminentulo: ŝajnaj aŭtoritatoj^Z ; profesoro J.W. Hopkins (Yale Un.), tiutempe la plej granda aŭtoritatulo en fako de reptilioj [6].

2.

Estro: spitaĝo (estas la) vivperiodo en la aĝo de ĉ. 2 ĝis 4 jaroj, kiam la infano ekzercas sin en mensa sendependeco per kontraŭstaro al la gepatroj kaj aliaj aŭtoritatuloj ^HejmVort ; ĉu vi volas ne timi aŭtoritatulon? [7].