*frunt/o UV
*frunto
- 1.
 
                              Superokula parto de la vizaĝo
                              inter la tempioj:
                              
                                 ŝtonon ĵetis [li] kaj trafis la Filiŝton en lian frunton
                                 [1];
                                 
                              
                                 la faraono aŭskultis kun sulkigita frunto
                                 (malkontenta)
                                 [2];
                                 
                              
                                 la Feniciano ankoraŭ unu fojon ekfrapis
                                 la plankon per la frunto (riverencis)
                                 [3];
                                 
                              
                                 subite li frapis sin je la frunto
                                 (kp ekmemori,
                                    ekkompreni)
                                 [4];
                                 
                              
                                 li sidiĝis, frotis la frunton kvazaŭ vekita el profunda dormo
                                 [5];
                                 
                              
                                 li faris al ŝi sur la frunto kaj sur la brusto la signon de kruco
                                 [6];
                                 
                              
                                 dikaj gutoj da ŝvito fluadis de ŝia frunto
                                 [7];
                                 
                              
                                 [ŝi] kisis nin sur la frunto, kaj ni denove faris mallaŭtan preĝon
                                 [8];
                                 
                              
                                 ne iru okuloj super la frunton
                                 
                                    PrV
                                    
                                    .
                                 
                              - 2.
 
                              Simila parto de la kapo ĉe bestoj.
                              
                     Ne konfuzu kun:
                     fronto.
                     
                     1.
                           
                           trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, I. Samuel 17:49
2. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro V
3. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro V
4. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro XII
5. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 2, Ĉapitro XIX
6. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Filino de la marĉa reĝo
7. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Neĝa reĝino
8. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Ligo de amikeco
                  2. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro V
3. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro V
4. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro XII
5. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 2, Ĉapitro XIX
6. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Filino de la marĉa reĝo
7. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Neĝa reĝino
8. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Ligo de amikeco
- angle:
 - forehead, brow
 - beloruse:
 - лоб
 - bulgare:
 - чело
 - ĉeĥe:
 - čelo
 - ĉine:
 - 1. 眉宇之間 [méiyǔzhījiān], 額頭 [étóu], 顙 [sǎng], 前額 [qiáné], 脑门 [nǎomén]
 - france:
 - front (anat.)
 - germane:
 - 1. Stirn
 - hispane:
 - frente
 - hungare:
 - homlok
 - indonezie:
 - dahi dahi, jidat, kening
 - itale:
 - fronte (anat.)
 - japane:
 - 額 [ひたい], 前頭部 [ぜんとうぶ]
 - katalune:
 - front
 - nederlande:
 - voorhoofd
 - perse:
 - پیشانی
 - pole:
 - czoło
 - portugale:
 - 1. fronte, testa 2. fronte, testa
 - rumane:
 - frunte
 - ruse:
 - лоб
 - slovake:
 - čelo
 - svede:
 - panna (anat.)
 - ukraine:
 - чоло, лоб
 
fruntosto

- 
                              Osto de la homa
                              skeleto, formanta la
                              antaŭan parton de la kranio.
                              
fruntalo
parietosto,
                           okcipitosto,
                           temporalo.
                           
                         
- angle:
 - frontal bone
 - beloruse:
 - лобная костка
 - ĉeĥe:
 - čelní kost
 - france:
 - os frontal
 - germane:
 - Stirnknochen
 - hispane:
 - frontal
 - hungare:
 - homlokcsont
 - indonezie:
 - tulang dahi, tulang frontal, tulang sinsipital
 - itale:
 - osso frontale
 - japane:
 - 前頭骨 [ぜんとうこつ]
 - katalune:
 - (os) frontal
 - nederlande:
 - voorhoofdsbeen
 - perse:
 - استخوان پیشانی
 - pole:
 - kość czołowa
 - portugale:
 - frontal, coronal
 - ruse:
 - лобная кость
 - slovake:
 - čelná kosť
 - svede:
 - pannben
 - ukraine:
 - лобова кістка
 
fruntaĵo
PV
                        (arkaismo) 
                     
                     
                  - angle:
 - pediment
 - beloruse:
 - франтон
 - ĉine:
 - 端侧 [duāncè]
 - germane:
 - Stirnseite
 - hispane:
 - frente
 - hungare:
 - homlokzat
 - indonezie:
 - pedimen
 - itale:
 - frontone
 - katalune:
 - frontó
 - nederlande:
 - fronton
 - perse:
 - سنتوری
 - pole:
 - fronton
 - svede:
 - fronton