⁴grund/o ^PVEF

1.

Tero, konsiderata laŭ sia ĥemia konsisto, sia kvalito por kulturo, sia firmeco por konstruo aŭ alia uzado: sabla, malseka grundo; ŝanceliĝanta marĉa grundo [1]; la grasa nigra grundo de la marĉejo [2]; malfekunda grundo [3]; en la malseka argila grundo oni povis vidi la postesignojn de la iliaj piedoj [4]; ĝermoj rapide elkreskis el la profunda grundo [5]; grundo kvazaŭ kreita por dancado, plata kiel telero [6]; en la momento de la sunsubiro ni havu sub niaj piedoj firman grundon [7]; sur sia propra grundo, sur la grundo de la hejmo [8]; mozaika grundo el ŝtonoj, ruĝaj kiel koraloj, flavaj kiel sukceno, rondaj kiel ovoj de birdoj [9]; la geologo esploris la konsiston de la grundo; grundakvo [10]; eniri ankaŭ la subajn grundtavolojn kaj la enakvan marĉoŝlimon [11]; (figure) prepari favoran grundon por la propagando; (figure) ne penos stariĝi sur grundo tute neŭtrala ^VivZam ; (figure) ni do restu sur la firma grundo de la konstatitaj faktoj. fundo, tereno

2.

(arkaismo) Fono: [la] pentraĵoj sur ora grundo radiis en plena brilo [12].

1.

Profunda: la subgrunda akvo [13].

2.

(figure) De ia subkulturo, de marĝenuloj, kvazaŭ farita en sekreta, subgrunda kelo: mia frato […] eldonis kun aliaj la subgrundan gazeton: „La kadavrobruligisto“ [14]; Luksemburgio certe ne staras rande de tia erupcio, sed io subgrunde bolas [15].

Tavolo de la grundo sub la surfaco, ne atingata per ordinaraj plugiloj: la surfaca grundo enhavas la plimulton de la radikoj de la kreskantaj herboj, kaj ĝia koloro estas malpli hela ol tiu de la subgrundo [16].

Tuŝi la grundon, ekripozi sur ĝi: la balono […] surgrundiĝas [17]. alteriĝi

Grundo tutjare frosta almenaŭ ekde ia profundo, trovebla en norda Kanado, Alasko, Gronlando, orienta Siberio kaj iuj altaj montaroj; permafrosto: la ĉiamfrosta grundo etendiĝas en la teran internon ĝis 1,6 kilometroj [18].

Scienco pri grundoj, pri ilia viva kaj neviva konsisto, pri ilia evoluo; pedologio¹: la kartografio estas esenca fako de grundoscienco [19].

Fakulo pri grundoscienco: Emil Otto Paul Bruno Ramann estis germana agrikulturkemiisto kaj grundosciencisto [20].