*interpunkci/o
*interpunkcio
Sistemo da skribaj signoj,
servantaj por apartigi la frazojn aŭ la diversajn
partojn de la frazo:
interpunkcio estas skribo de la silentoj en la parolado;
la reguloj pri la uzado de la interpunkcioj estas en nia lingvo
pli-malpli tiaj samaj, kiel en ĉiuj aliaj
lingvojLR
;
sekve ĉiu povas uzadi en Esperanto la interpunkciojn tiel, kiel li uzas
ilin en sia nacia lingvoLR
.
citilo,
demandosigno,
dupunkto,
komo,
punktokomo,
krampo,
krisigno,
punkto,
tripunkto,
parentezo,
dividstreko,
haltostreko,
apostrofo,
steleto,
Rim.: Ne ekzistas devigaj reguloj pri la uzado de helposignoj (interpunkcio) en Esperanto. Tial ili estas ĉi tie supraĵe klarigitajPMEG .
- angle:
- punctuation
- beloruse:
- пунктуацыя
- ĉeĥe:
- interpunkce
- france:
- ponctuation
- germane:
- Interpunktion, Zeichensetzung
- hispane:
- puntuación
- hungare:
- központozás, interpunkció
- katalune:
- puntuació
- nederlande:
- interpunctie
- perse:
- نقطهگذاری
- portugale:
- pontuação (gramática)
- ruse:
- пунктуация
- slovake:
- interpunkcia
- ukraine:
- пунктуація, розділові знаки
interpunkcii
(tr)
-
Apartigi per interpunkciaj signoj la frazojn aŭ erojn de frazo.
- beloruse:
- ставіць знакі пунктуацыі, ставіць знакі прыпынку
- france:
- ponctuer (placer la ponctuation)
- hispane:
- puntuar (poner los signos de puntuación)
- hungare:
- központoz, pontot, vesszőt tesz
- nederlande:
- interpungeren, van leestekens voorzien
- perse:
- نقطهگذاری کردن
- portugale:
- pontuar (gramática)
- ruse:
- ставить знаки пунктуации, расставить знаки пунктуации
- ukraine:
- відокремлювати розділовими знаками, розставляти розділові знаки