2kompromis/o PV
kompromiso
-
Interkonsento,
aranĝita pro reciprokaj cedoj de du kontraŭuloj
pri la diskutitaĵo:
finveni al kompromiso;
la kongreso devas ... ne serĉi
vanajn kompromisojn, kiuj flikas unu lokon
krevigante alian
[1].
akordo,
cedo,
koncedo.
1.
L. L. ZAmenhof:
Gentoj kaj Lingvo Internacia, 1911
- angle:
- compromise
- beloruse:
- кампраміс
- ĉeĥe:
- kompromis, narovnání, ústupek
- france:
- finveni al ~o: atteindre un compromis compromis (subst.), accommodement, arrangement (accord avec concessions) , transaction (accord avec concessions)
- germane:
- Kompromiss, Vergleich, Ausgleich
- katalune:
- compromís
- nederlande:
- tussenoplossing, schikking (compromis), compromis
- pole:
- kompromis
- portugale:
- solução de compromisso
- ruse:
- компромисс
- slovake:
- kompromis, ústupok
kompromisi
(ntr)
- Fari, aranĝi kompromison: la burĝaro kompromisis kaj cedadis, kio donis al Yuan Shikai, ĉefo de la nordaj militaristoj, ŝancon uzurpi la frukton de la revolucio [2].
2.
-: Antaŭmoderna historio,
El Popola Ĉinio
- beloruse:
- знайсьці кампраміс
- ĉeĥe:
- uzavřít kompromis, uzavřít narovnání, učinit kompromis
- france:
- faire un compromis, composer (transiger), transiger
- katalune:
- comprometre's
- nederlande:
- een compromis sluiten
- pole:
- dochodzić do kompromisu
- slovake:
- urobiť kompromis