pimp/a ^SPV

(malofte)

Bela, plaĉa pro freŝeco, allogeco, vigleco: laŭ mia aspekto, mi ne estis glora ekzemplo de tiu tia pura kaj pimpa germana lando kaj de ĝiaj ĉiam tiel freŝe lavitaj kaj pimpaj enloĝantoj [1]; Aĥ, aĥ ! ― Anstataŭ pimpe // Alaŭdjubili al la lum' // Ja licas nur sengrimpe // Langvori en mucida hum' [2]; la eleganta piedo, kies artiko estas volvita de blanka bandaĝo […] similis al pimpa lotusfloro sur la verda fono de la kovrilo [3]; liaj laborvestaĵoj estis de aparta fasono kaj aspektis eĉ pimpe ĉe li [4]; li vestis sin per sia dimanĉa kompleto, siaj plej pimpa ĉapelo, palto, kaproledaj gantoj, kaj nigraj ŝuoj [5]. ĉarma, eleganta, ŝika, vigla

Pimpa, vigla, ordinare juna, alloga ino: estis swingin' London, la erotika ĉefurbo de la mondo, priloĝata de sennombraj pimpulinoj en miniaturaj jupoj [6].