²sekt/o ^JED

1.

Aro da personoj aliĝintaj al aparta branĉo de doktrino religia aŭ filozofia: sed leviĝis iuj kredantoj el la sekto de la Fariseoj, dirante ... [1]. la Nazaretana sekto [2]; la kristanoj estas ja juda sekto ^QuV ; tiuj fanatikuloj estis ĝenerale ĵansenistoj, religia sekto malamika kun la jezuitoj ^Kandid ; ĉe la argilaj kolonoj de altaro de Kala Pir, […] la Ĵogis’oj, nebula sekto de sanktuloj, akceptis lin kiel homon ^IKr ; en la socialismo estas tiom da sektoj kiom en la religioj ^Tor .

2.

(figure) Grupaĉo kun propraj, sinapartigaj moroj: la movado ne estas sekto, ĝi estas filozofia movado, kiu adoras Kriŝnon, nur tion [3]! la fiziokratoj estas rigardataj eĉ kiel sekto, ĉar ili estis tre firme ligitaj al sia gvidanto Quesnay [4]. guruo, kliko

Aliĝinto al sekto: ni absolute devas eviti ke esperantistoj aspektu kiel sektanoj [5]; [ĉu efektive] iam ekzistis la persono priskribita kaj adorata de la kunsektanoj de mia edzino [6]? Boko Haram atakas malliberejon liberigante pli ol sep cent homojn, inter kiuj centon da siaj sektanoj ^MD11 .

Apartiĝema kiel sekto: Esperanto, do, faris siajn unuajn paŝojn en sekteca rondo, iom fermita por sin defendi kontraŭ la volapuka malbonfamo ^EeP ; plenkreskuloj rekonu malbonajn formojn de religio, ĉu sektecaj, ĉu politikaj ^Kon11 ; en medio fojfoje iom sekteca, en kiu individuoj tendencas diigi siajn elstarajn personojn kaj atingojn, bonvenas sobraj prezentoj de historiaj faktoj [7]. korporaciema, koterio, paroĥismo